Hier eindelijk weer een berichtje uit Vietnam..!
De afgelopen weken zijn echt razendsnel voorbij gegaan en voor we het wisten zaten we gister ineens alweer in het jaar 2009..! Echt heeel raar, vooral omdat je hier weinig van de kerstsfeer merkt en daardoor de hele aanloop naar het nieuwe jaar mist.
Vanuit Hanoi, wat we eigenlijk een veel te drukke stad vonden met serieus onaardige mensen, zijn we na een twee daagse boottocht in Ha long Bay naar het zuiderlijke gelegen Dong Hoi gegaan. Het hoogzwangere vrouwtje van ons hostel raden ons aan om dit ritje met de lokale nachtbus af te leggen omdat de trein 3 x zo duur was, maar we hadden de avond daarvoor vreselijke waarschuwingen in de lonely planet gelezen over medepassagiers die drugs in eten doen om zo de bagage te jatten, buschauffeurs die je in de middle of nowhere uit de bus schopte en dat als je graag een spannend avontuur wilde je dan zeker een nachtbus moest nemen....
Na de ontmoeting met de lompe, half slapende, uber chagerijnige buschauffeur die ons niet eens kon vertellen of we wel in de goede bus zaten, vreesden we dat de volgens ons 'uber overdreven' waarschuwingen misschien wel eens waar konden zijn. De enige informatie die we hadden was dat onze reis ongeveer 7 uur zou duren en dat we dus rond 5 uur 'snacht zouden aankomen, de wekker zetten dan maar, want het vertrouwen dat de buschauffeur ons wakker zou maken hadden we niet. Verder was er los van ons niemand zo dom om naar het levenloze gat Dong Hoi af te reizen...
Na iedereen wakker te hebben gemaakt met onze wekker zijn we maar naast de buschauffeur gaan zitten en aangezien hij bij elke stop ja knikte op de vraag of we al bij dong hoi waren, zijn we er maar bij de meest leefbare plaats uit gegaan. Zo stonden we midden in in de pikdonkere nacht, met onze backpacks op de rug, ergens op een lege straat in Dong Hoi. God zij dank werden we 'gered' door twee vietnamese oude taxichauffeurs die ons op hun brommer naar het dichtbijzijnste hostel brachten. Dong Hoi zelf was heel schattig, eigenlijk was er niets te doen en daarom ook geen buitenlander te bekennen maar de bevolking vond het zo speciaal dat er buitenlanders in hun dorp waren dat we overal op straat met een enorme glimlach werden begroet en alle kindertjes hun op school geleerde engels op ons uitgeprobeerde. 's Avond zijn wij toevallig in een super gezellig openings feest van een restaurant beland waar binnen een paar minuten de hele familie bij ons aan tafel zat en de glazen bier na het proosten blijkbaar in 1 teug op moesten worden gedronken. Jammer genoeg wilde iedereen van de familie, zelf de oma van het stel die btw zoooo lief was en ons de hele tijd vertelde dat dit de gelukkigste dag van haar leven was, met ons proosten dus al snel werd het een gezellige boel en konden wij geen bier meer zien, mja je kunt moeilijk een atje met een vrouw van 78 weigeren....! De volgende morgen zijn we met een luidruchtige karaoke trein naar de gezellige stad Hue gereist waar we onze laaste daagjes samen hadden voordat de familie van Floor ons kwam vergezellen. Die dagen hebben we schuilend voor de vele regen, veel doorgebracht in gezellige barretjes en cafetje's.
20 Dec hebben we onze tassen verplaats naar een heerlijk luxe hotel en 's avonds kwamen na een twingtig uur lange reis Renee, Annemiek en Ben de lobby ingelopen.

In Hue hebben we nog een super leuke fietstocht (met vietnamese vlag voorop en al!) naar het binnenland gemaakt, gezellig door de kleine straatjes vol met buitenlandse restaurantjes en barretjes gelopen, en wat sightseeing gedaan.( wat ik en Floor al hadden gedaan want een heel aardig toerisme-studerend vietnamees stel had ons achter op de brommerd de hele stad en verrukkelijk eten laten zien)
Na Hue zijn we verder langs de kustlijn naar Hoi An gegaan, het shop walhalla...!!! Arme Ben heeft twee dagen lang moeten aanzien hoe wij massa's jurken hebben aangepast en uiteindelijk zelfs allemaal een eigen jurk hebben laten maken( voor slechts 18 euries!) en dan natuurlijk vijf keer terug komen om het resultaat te passen. Als het aan ons had gelegen waren we nog weken gebleven en hadden we ons een complete garderobe laten aanmeten maar dat liet striktereisschema niet toe en dus moestenwe na 2 dagen weer verder.
Zo zijn we via 1 nachtje Na trang met een 5 uur durend bustochtje naar de bergen gereden (Dalat) waar we de volgende dag een zware maar super mooie mountainbike tocht hebben gedaan. Toen weer met het busje naar het warmere Ho chi minch gereden waar we de oorlogs geschiedenis van het land heftig hebben herbeleefd door in de ieniemienie tunnelstelsel te kruipen die de communistische 'Viet Cong' hadden gegraven en gebruikte in de oorlog tegen de Amerikanen. Vooral die vreselijke bamboo boobytraps tegen de arme jonge Amerikanen die vaak niet eens goed wisten waar tegen ze vochten en nog nooit in zo'n ver land waren geweest hebben een hoop indruk gemaakt.
Gelukkig konden we 's avonds deze gruwlijkheden weer even vergeten in de prachtig met kerstlichtjes versierde stad, die overigens heeel anders dan Hanoi was en met zijn grote trotoirs met palmbomen en luxe warenhuizen zo voor Nice had door kunnen gaan. Na deze dagen was de beroemde Mekong Delta aan de beurt. 's Morgens werden we weer met het busje opgehaald en in het gezelschap van een ultra enthousiaste, non-stop pratende/spugende gids hebben we een prachtige boottocht door de rivieren gemaakt en 's avonds onder de klamboe (helaas zaten de muggen in mn klamboe inplaats van er buiten...) in een authentiek rieten huis op palen geslapen. De volgende morgen mochten we 'uitslapen' tot half zeven ( het grappige orkest van sprinkhanen, volgels nog meer ondefinieerbare dieren had ons al veel eerder wakker gemaakt ) en liepen we een kwartiertje later met een lege maag achter de gids aan die ons door de lokale vis/vlees markt loosde. Dat was wel even heavy maar wel erg leuk om te zien hoe iedereen hier zijn ontbijtje bij elkaar scharelde. De rest van de dag hebben we gevuld met het bezoeken van o.a een rijst verwerkerij waar ze met behulp van suiker en kokosnoot de heerlijkste snoepjes maakte, en gelukkig lieten proeven..!!
31 dec zijn we vroeg in de morgen met een aandoenlijk propellor vliegtuig naar het paradijselijke eiland Phu Quoc gevlogen. Overdag hebben we heerlijk aan het strand gelegen en 's avonds ons licht gekleurtje huidje in de 'Hoi An' jurken gestoken om zo mooi het nieuwe jaar in te gaan. We zagen de hele dag al allerlei personeel druk in de weer met de versiering van het strand, toen alles rond een uur of 6 klaar was ging het helaas keihard plenzen en hebben we de avond in een zaal doorgebracht, gelukkig maakte het heerlijke kreeft en garnalen buffet alles weer goed.
Een echt spetterend feest was het niet, maar ik heb de familie traditie van Floor meegemaakt waar we allemaal uitgebreid en heel psygologisch ons hoogte en diepte punt van het afgelopen jaar hebben besproken, ik hou daar wel van en vond het dus een erg interresante avond waarbij we zo diep in gesprek waren dat we bijna de tijd waren vergeten en om 5 voor 12 de zaal inrende (we waren rond 10 uur de karaokende russen zat en zijn naar het strand gegaan..!) om het 'moment supreme' mee te maken. Gister hebben we nog een leuke brommertjestocht gehad en verder hebben we heerlijk aan het strand/zwembad gelegen en genoten van onze laaste twee dagen hier in Vietnam.
Ik moet zeggen dat het samen reizen me erg goed is bevallen en dat we het met zijn 5en boven mijn verwachting super gezellig hebben gehad. We zullen wel weer even moeten afkicken van het luxe reizen en wennen aan het met zn tweeen zijn.
Morgen vliegen de van der Kliftjes weer naar huis en vervolgen Floor en ik onze reis naar Cambodja..!
Daar blijven we een dag of 6 om eerst de killingfields te bekijken en daarna af te reizen naar 1 van de zeven wereld wonderen (Ankor Wat). Rond 12 januari gaan we even langs mijn moeder om mn zusjes een dikke knuffel te geven en dan vliegen we 15 januari vanuit Bangkok naar Indonesie. Daar landen we op Java, gaan door naar Bali en Lombok en vliegen een maand later vanuit Bali weer terug naar Bangkok. Dan is het helaas afgelopen met de pret en gaat Floortje 15 februari met air berlin weer naar huis.....:( Ik ga dan even terug naar mn mamsie en wacht tot er hopelijk een nieuw plan komt aanwaaien..

We hopen dat jullie allemaal een fijne kerst en een mooi nieuw jaarsfeestje met veeeel oliebollen (die hebben wij helaas moeten missen dit jaar) hebben gehad..!

Heel veel liefs, Floor en Lidia