Het dagelijks leven hier

‘s Morgens sta ik hier heel verschillend op. Eigenlijk ligt het eraan wat er die dag op het programma staat of om hoe laat de kleintjes( klinkt misschien een beetje raar om je zusjes zo te noemen, maar omdat ik en Babette een aantal jaar met ze verschillen hebben we ze vanaf jongs af aan ‘de kleintjes' genoemd en weet ik dus niet beter) op mn bed me wakker komen springen. Vanmorgen ging de wekker al om half zeven omdat ik Annemarie dr wekelijkse paardrijen bij wilde wonen. Een vriend van mn moeder, die zo aardig was om een half uur en heen en terug te rijden en ook nog eens om half 8 bij ons te stoep te staan, chauffeurde ons. Annemarie reed die dag op een zwanger wit paard. De manege was niet al te groot en typisch thais, een lekkere rommelige en gezellige boel. Toen ik daar in de frisse ochtenlucht heerlijk het zonnetje op mn huid voelde branden heb ik mezelf voorgenomen om niet meer tot elf uur in mn nest te liggen maar vanaf nu af aan elke morgen vroeg te wekker te zetten. Dan kan ik nog lekker van de redelijk koele ochtend genieten door daar de dagelijkse activetieten in te plannen zoals het bezoeken van de wekelijkse markt. Die markt is in Ban Amphur, dat is een klein dorpje aan de grote Sukhumvitroad en tevens dewoonplaats van mijn moeder. Hetligt op zo'n 20 min rijden van Pattaya.

Zondag ‘morgen' had ik rond 11 het leuke idee om die markt te gaan bekijken. Annemarie wilde eigenlijk niet mee en vertelde dat het niet zo slim is om op het heetste moment van de dag een benauwde markt af te struinen. Ik dacht dat het allemaal wel mee zou vallen en heb ze meegesleurd. Toen we aan de kant van de weg op de openbare baht taxi stonden te wachten en de zon mn schouders rood begon te kleuren had ik eigenlijk al spijt. Maargoed ik had geen zin in toegeven aan mn kleine zusje en ben vol goede moed naar de markt afgereisd( in 2 min. waren we er).

Nadat we tien stappen hadden gezet smolt ik werkelijk van de hitte en heb ik die arme kinderen zwetend langs de kraampjes getrokken. Ik werd in die hitte ook een beetje misselijk van alle sterke etensgeuren en zo zijn we na 1 rondje snel naar huis gegaan om verkoelend in het zwembad te duiken.

Morgen is het trouwens zoiezo vroeg opstaan want dan krijg ik heel vervelend een anderhalf uur durende massage aan huis. Mmm, Het dagelijks leven in Thailand is zo vervelend nog niet.

De boodschappen, die we ong 3 keer in de week doen gaan ook met de openbare ‘auto', ik breng inmiddels heel wat uren in die dingen door. Naar de supermarkt is het ong een half uur rijden. We gaan dan naar een megegrote die ong kunt vergelijken met drie franse ‘super marche's' naast elkaar. De Big C, waar we vandaag waren, heeft zelfs verdiepingen. Op de begaande grond is een overdekt winkel centrumpje met kappers, restaurants, marktkraampjes en zelf een sushi-tent waar wij daarstraks heerlijk hebben gelunched. In de supermakt zelf is overal gewoon heel veel van. Bij de groente afdeling, die erg leuk is omdat je er bij de eerste keer allerlij vreemde groenten en fruitsoorten tegenkomt, wordt de geur bepaald door de durian, een enorme groene stekelige stinkvucht die de geur van rottende dooie dieren rondspreidt. Ik snap ook niet waarom ze midden in de winkel die vrucht gaan schoonmaken, gekke mensen....De vleesafdeling is niet geschikt voor mensen die denken dat vlees uit een fabriek komt.De varkenskoppen, kippenlevers, en meer onsmakelijke lichaamsdelen liggen je overal open en blood aan te gapen, ook daar is de bloederige geur niet plezierig voor zwakke magen. Annemarie, die vegatarisch was maar dat heeft opgeven omdat het dan ook zou inhouden dat ze geen lekkere hamburger meer mocht eten, rend dat deel van de winkel hard voorbij. Wat mij voor de eerste keer verbaasde was de enorme afdeling beha's. Want midden in de supermarkt bij de kleren afdeling, ja zelfs die hebben ze, is een enorme ruimte gevult met alleen maar beha's. Je wordt er gewoon duizelig van. Helaas hebben de thai amper rondingen en gaan de cups niet verder dan A. En als je dan een iets groter formaat ziet, is die compleet opgevult met kussens zodat je uberhaupt geen tiet nodig hebt om die neppers te dragen. Mn zusjes kunnen daar overgens helemaal uit hun dak.

Op de weg terug nemen we vaak een ‘prive' taxi. Dat is alsnog een openwagen waar je als dier in de achterbak mag, welliswaar op een keurig, altijd blauw bankje. Bij deze taxi hoef je niet uren langs de weg te staan en het laaste stukje te lopen. Ook helpt hij je heel aardig met de boodschappen in en uit de taxi te dragen, erg fijn! Je betaald wel tien keer zo veel voor deze jongens, inplaats van de -,60 euro cent voor ons drien kost deze ‘luxe ' bak 6 euro per rit. Deze chauffeur brengt je ook fijn tot aan de deur zodat je op de weg terug niet de super drukke vier-baans weg moet oversteken en de berm in het midden moet trotseren waar Annemarie vlak voor dat ik er met mijn slippertjes door heen banjer, nog even informatief zegt dat er twee weken geleden een dikke, lange cobra slang is gezien, en ja, het gras was best hoog en de berm best heel erg breedt..........

Mmm, mn zusjes komen nu met een bord indiase pannekoekjes aanzetten. Ik zit boven op de gang, nja het is wel een soort woonkamer-gang, achter de computer met een heerlijke ventilator die mijn rug van verkoeling verzorgt. De pannekoekjes hebben we gister meegenomen van een heerlijk India's restaurantje waar we hebben gegeten. We zijn om 5 uur naar mn moeders werkt gegaan, in Pattaya, en toen met haar doorgereden naar een gezellig straatje vol met ‘gogo-bars'( de barretjes waar mooie thaise meisjes zitten te wachten opdat rijke buitenlandse mannen ze voor geld meenemen). De meisjes in die barren zijn trouwens erg aardig en vinden het alleen maar leuk al er een moeder met drie kinderen (of in hun ogen ,door foutieve leeftijdsinschatting, 2 moeders..) gezellig bij hun een drankje komen doen. Na tussen meiden, verkleed als sexy verpleegsters, een drankje te hebben gedaan zijn wij bij een schattige oude indiase man verwend met heerlijk eten. Ik moet toegeven dat ik nog steeds niet gewend ben aan het straatbeeld van Pattaya. De stad is naast een leuke shopplek, een grote sexindusstrie. Daardoor zie je overal vieze, oude, dikke mannen hand in hand lopen met een vaak mooi, thais, jonger meisje. Ze ontmoeten haar dan bij zo'n gogo bar en huren dr in voor een avond of vaak een paar dagen. Ze fungeerd dan tegelijkertijd als een soort gids die met ze boodschapjes doet, de leuke restaurantjes kent en hem bezorgd van nageslacht zodat hij altijd aan haar vast blijft zitten, en zij verzekerd is van een pensioen.

Wat mij verbaasde is dat het werk van die meisjes, of jongens, grotendeels door de maatschappij wordt geaccepteerd. Je hebt als meisje zelfs meer aanzien als je een farang ( buitenlander) en zijn geld, aan de haak hebt geslagen. Voor een aantal is vanaf jongs af aan hun levensdoel ook een buitenlander trouwen. Er komt denk ik, hier in Pattaya, over tien jaar ook echt een explosie van halfjes (een thaise mama en buitenlandse papa). Ben benieuwd wat voor een gevolgen dat met zich mee zal brengen, in ieder geval zullen ze de visumregeling, die nu super moeilijk en ingewikkeld is, mn moeder wordt nog steeds gek van het gedoe en is blij als ze weer een paar maanden mag blijven, een stuk makkelijker moeten maken.

Wat is wel mis in het dagelijks leven hier is uitgaan. Omdat het geen hoogseizoen is, en ik in een onbekend dorpje zit zijn hier verreweg geen jongeren. Mn moeder werkt veel en kan door het vroege opstaan ook geen nachtelijke avonturen beleven. Wel heeft ze er voor gezorgt dat een paar jonge ‘party' collega's van haar mij volgende week een avondje mee uit nemen. Ik ben benieuwd waar ik heen ga, want ik heb met Be alleen boy's town bezocht( shows vol met mannen in kleine onderbroekjes bedoeld voor de mannen die het niet zo op vrouwen hebben). Het was niet verkeerd om naar te kijken en omdat de meeste jongens daar helemaal geen homo zijn en maar al te graag met een van ons mee nou huis zou willen hebben we wel een komisch avondje gehad. Alleen dit is niet te vergelijken met een avondje stappen in Utrecht. In Bangkok kan je overigens wel gaaf stappen, maar helaas kan ik mijn lieve zusjes niet aan hun lot overlaten en de bus naar de hoofdstad pakken.

Maar het uitgaan komt nog wel met bijv de fullmoonparty's die ik samen met Floor ga trotseren. En tot die tijd moet ik het maar doen een cocktailtje bij de gogo-bars en de kamerparty's van Annemarie en Carlijn.

Aan het huishouden doe ik, dankzij de maid die hier drie x per week is, alleen af en toe de afwas. Maar daar hou ik, door het thaise standaard model keuken (een erg laag aanrecht) elke keerkrommerug aan overwaardoor ik 'helaas' weer aan de massage moet....

Mn moeder is net terug van haar werk, ik hoorde de brombak ook al vanaf ver aankomen. Ze heeft nu het hele weekend doorgewerkt zodat we donderdag vier daagjes op ‘vakantie' kunnen gaan. Waarschijnlijk wordt het lekker relexten op een klein eilandje in de buurt van Ko Samet. Super.

Met mijn bruinheid staat het trouwens wel oke, ik match nog steeds niet met mijn zusjes maar heb inmiddels een aardig kleurtje gekregen..!

Nou, ik ga weer stoppen, hoop dat jullie zo een aardig beeld hebben gekregen van het leven hier in Thailand.

Liefs,

Xx Lidia